• Patologie organizacyjne – diagnoza i interwencja (2005, 2006).
• Nieobliczalny eksperyment. Jak mądrze żyć w XXI wieku? (2022).
• Współautorstwo podręcznika zarządzania partycypacyjnego Pełna partycypacja w zarządzaniu (2008, 2012).
• Podręcznik zarządzania dla organizacji służebnych Zarządzanie dobrami (2003).

• Bielecki, A. & Stocki, R. (2010) Systems Theory Approach to the Health Care Organization on National Level „Cybernetics and Systems: An International Journal”, 41, 7, 489–507.
• Stocki, R. (2014) Common Meritocracy Challenge. How members of the Mexican co-operative “Pascual” tack between oligarchy and democracy, „International Journal of Cooperative Management”, 7(1), 9–21.
• Stocki, R. & Hugh, P. (2016) CoopIndex: Human difnity as the essence of co-operative values and principles, „Journal of Co-operative Accounting and Reporting”, 4(1), 79–103.
• Bielecki, A., Stocki, R. (2023) The concept of structural information and possible applications, „Zagadnienia Filozoficzne w Nauce”, 75.

Opis działalności naukowej
Staram się, aby moja praca badawcza i dydaktyczna była odpowiedzią na wyzwania i potrzeby czasów. Stąd od lat 90. zajmowałem się psychologią zarządzania, a obecnie od 2005 roku, patologiami organizacyjnymi. Najpierw izomorfizmem organizacyjnym, czyli porzucaniem przez organizacje swojej specyfiki i wartości na rzecz finansowej efektywności. Dzisiaj zajmuję się instrumentalizacją przez biznes negatywnych skutków zmian cywilizacyjnych i kulturowych w celu zwiększania efektywności biznesowej kosztem jakości życia i zdrowia społeczeństwa.

Toksykologia przestrzeni społecznej, w ramach działań statutowych UPJPII (od 2023), więcej informacji na tps.upjp2.edu.pl.

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie to jedna z niewielu uczelni w Europie, która opiera swoją działalność na antropologii, która widzi w każdym człowieku niepowtarzalną osobę, przed którą stoi zadanie wypełnienia szczególnej misji, którą tylko ona może wypełnić. W obliczu kryzysu współczesnej psychoterapii, która, jak pokazują statystyki, nie radzi sobie z problemami ludzi, postanowiłem wrócić do psychoterapii, której uczyłem się tuż po studiach. Z przewodnikami takimi jak: Antoni Kępiński, Kazimierz Dąbrowski, Viktor Frankl, Karol Wojtyła, John Bowlby, Sue Johnson oraz Wanda Półtawska, w Katedrze Psychologii Personalistycznej zaczęliśmy dookreślanie psychoterapii obiektywizującej.

• Strona domowa